[Recenzja książki] Richard Schwartz - "Drugi Legion"

Autor: Richard Schwartz

Tłumacz: Agnieszka Hoffmann

Tytuł: Drugi Legion

Tytuł oryg.: Die zweite Legion

Tom: 2

Cykl/seria: Tajemnica Askiru

Gatunek: fantasy

Wydawnictwo: Initium

Data wydania: 21 października 2018

Ilość stron: 528

Opis: Do gospody Pod Głowomłotem trafia tajemniczy wędrowiec z zapomnianego królestwa Askiru. Opowiada o rozbiciu dawnego mocarstwa i objaśnia pół-elfce Leandrze i wojownikowi Havaldowi funkcjonowanie magicznych wrót. Havald, Leandra i gromadka ich towarzyszy wyruszają na poszukiwania portalu, by przenieść się do Askiru. Tam mają szukać pomocy, ale też ostrzec mieszkańców przed najeźdźcą, brutalnym władcą Thalaku. Nie wiedzą, że po piętach depcze im już wróg. Zamiast w Askirze śmiałkowie lądują jednak w pustynnym Besarajnie, królestwie, w którym czyhają na nich nowe niebezpieczeństwa i polityczne intrygi.

Drugi tom cyklu fantasy Tajemnica Askiru ponownie zadziwia napięciem i ładunkiem emocji. High fantasy na najwyższym poziomie!

Kiedy w marcu w moje łapki wpadł „Pierwszy Róg”, wiedziałam, że jest to historia dla mnie. Wśród nagminnie promowanych młodzieżowych fantasy, które bolą mnie swoimi schematami, dostałam pozycję na naprawdę wysokim poziomie, którą już poleciłam kilku osobom z czystym sumieniem. Do tego wręcz marzyłam o egzemplarzu kolejnego tomu, by wrócić do świata Havalda i spółki. Wystarczyło poczekać pół roku i o to mam!

„Drugi Legion” zaczyna się tam, gdzie kończy „Pierwszy Róg”. Magiczna burza śnieżna minęła, a niedawno przybyły do gospody Kennard dzieli się z naszymi bohaterami wiedzą o współczesnym Askirze podzielonym na królestwa, które bez ustanku sprzeczają się o drobnostki. Wciąż jest jednak nadzieja, że Leandra uzyska pomoc dla swego kraju, więc drużyna rusza na wyprawę, w czasie której może ich spotkać dosłownie wszystko.

Nie zamierzam dużo mówić o fabule. Nie chcę Wam psuć zabawy, ale mogę zapewnić, że trzyma poziom poprzedniego tomu. Owszem, to już nie jest poszukiwanie mordercy wśród osób, które są odcięte od świata, ale podróż pełna niebezpieczeństw, intryg i nowości. Besarajn, do którego trafiają, bardzo różni się od ich rzeczywistości, co utrudnia zadanie. To okrutne państwo, ale też na swój sposób piękne, a autor wzorował je na Bliskim Wschodzie. Jest egzotycznie, ale wiele rzeczy jest zupełnie niezrozumiałych dla Havalda i pozostałych, na czym Schwartz tworzy intrygę.

Pojawiają się nowi sojusznicy. Poppet, „maskotka” Zokory, której pozostali nie ufają, i Armin, mieszkaniec Besarajnu, który staje się przewodnikiem Havalda po swoim kraju. Sama byłam dość ostrożna wobec Poppet, ale więź, która wytworzyła się pomiędzy nią a Zokorą, sprawiła, że w czasie czytania traktowałam ją z coraz cieplejszymi uczuciami. Armin zaś swoim gadulstwem wprowadził trochę humoru i rozprężenia w dość poważnych w sumie sytuacjach. Spryciarz trochę gra idiotę, mimo to mam wrażenie, ze „Drugi Legion” byłby niepełny, gdyby go zabrakło.

Często bywa tak, że kiedy pierwszy tom nas oczaruje, drugi rozczarowuje, bo historia traci impet. W przypadku „Tajemnicy Askiru” tak nie jest. „Drugi Legion” czyta się dobrze, choć bardzo żałuję, że przez cały czas mamy narrację pierwszoosobową Havalda. W pewnym momencie zaczęło mi brakować informacji co do pozostałych. No i zakończenie pozostawia spory niedosyt, choć wydawnictwo obiecywało, że pomiędzy tomami będzie około czterech miesięcy przerwy. Jak jednak żyć w tym czasie?

Styl autora jest prosty, jednak nie brak w nim opisów i dynamiki. Wszystko jest tu odpowiednio wyważone, dialogi żywe i pasujące do postaci, z czego bardzo się cieszę. Potrafi być krwawo, ale i zabawnie. Zwłaszcza kiedy Zokora uczy się ludzkich zachowań. W ogóle to właśnie ona jest moją ulubioną postacią tej serii, jeśli zapytać mnie o to. Czasami całkowicie mnie rozbraja.

„Drugi Legion” to udana kontynuacja „Pierwszego Rogu”. Pojawia się motyw podróży, trochę awanturniczy, a autor z mroźnej gospody zabiera nas do gorącego kraju piasku i bogactwa, w którym okrutne zasady sprowadzają na naszą uroczą drużynę kłopoty. A wróg nie śpi. Bawiłam się świetnie i z czystym sumieniem mogę zapewnić, że Wy również nie zmarnujecie czasu.

Ocena: 10/10

Strefa dobrych cytatów:

– Parę dni temu Havald próbował wytłumaczyć mi, o co chodzi z tą tak zwaną przyjaźnią, tak wysoce cenioną przez ludzi. Jeśli dobrze zrozumiałam, jest to dziwna rzecz, kompletnie oderwana od korzyści własnej. Właśnie to ćwiczę.

Dobry przywódca sprowadza swych ludzi z powrotem do domu, żywych. Nigdy nie byłem dobrym przywódcą.

– Czy to najszybszy sposób na odzyskanie moich przyjaciół?

– Tak. Chyba że przypuścicie szturm na targ niewolników z obnażoną klingą.

– To, drogi Arminie, jest plan awaryjny.