[Recenzja książki] Gayle Forman - "Wróć, jeśli pamiętasz"

Autor: Gayle Forman
Tłumaczenie:Hanna Pasierska
Tytuł: Wróć, jeśli pamiętasz
Tytuł oryginalny: Where she went
Gatunek: literatura młodzieżowa
Wydawnictwo: NASZA KSIĘGARNIA
Premiera: 21 stycznia  2015 r.
Ilość stron: 288
Opis:

Minęły trzy lata od tragicznego wypadku, który na zawsze zmienił życie Mii. Chociaż dziewczyna straciła rodziców i młodszego brata, postanowiła żyć dalej. Obudziła się ze śpiączki… ale zniknęła z życia Adama. Teraz żyją osobno po dwóch stronach Ameryki – Mia jako wschodząca gwiazda wśród wiolonczelistek, Adam jako rockman, idol nastolatek i obiekt zainteresowania tabloidów. Pewnego dnia los daje im drugą szansę…

 [lubimyczytac.pl]

Życie jest nieprzewidywalne. Potrafi zniszczyć coś, co jest już naprawione, ale też umie naprawić coś popsutego. Nie wiemy jakie karty los nam przygotował, ale jedno jest pewne: przyjdzie taki dzień, kiedy da o sobie znać. Żyjemy teraźniejszością, z przeszłością często nie chcemy mieć już nic wspólnego, robimy wszystko, aby o niej nie pamiętać, ale czy na pewno skutecznie?

Mia i Adam kilka lat wcześniej mieli dużo wspólnego, ale los chciał ich rozłączyć. Każde poszło w swoją stronę, chciało mieć życie we własnych rękach. Oboje marzyli by zamknąć przeszłość, zapomnieć  o niej. Ale czy im się to udało?

„Wróć, jeśli pamiętasz” Gayle Forman opowiada o perypetiach głównych bohaterów, po tym jak w pierwszej części Mia wybudza się ze śpiączki. Uważam, że fabuła jest dobrze przemyślana. Wątki nawiązują do pierwszej części, ale nie stanowią większości w całej powieści „Wróć, jeśli kochasz”. Wydarzenia toczą się we właściwym tempie.  Treść książki mnie nie rozczarowała. Zanim zaczęłam czytać, domyślałam się co zastanę w środku. Było kilka rzeczy, których się nie spodziewałam, ale okazały się bardzo na plus. Nie nudziło mnie czytanie, chociaż  byłam zawiedziona początkiem. Z biegiem czasu przekonałam się jednak, że trzeba było zamieścić bardzo obszerny opis bohaterów, żeby przekonać się, jak bardzo się zmienili.

Wydawać by się mogło, że ta książka to taki romans z  pierwszego zdarzenia. Ale nie, nie jest tak. Historię bohaterów przeżywa się równocześnie z nimi, przy okazji dzieli się ich troski i wspólnie raduje. Książka ma w sobie to coś – nie pozwala tak łatwo zapomnieć, nawet po skończonej lekturze.

Mia i Adam żyją planem, który sami sobie ułożyli. Oboje spełniają się muzycznie. Adam nie do końca jest zadowolony z tego, w jaki sposób jego życie się toczy. Przeraża go gonitwa, którą musi toczyć. Przeszłość nie daje o sobie zapomnieć. Podświadomie nadal myśli o Mii i o tym co ich łączyło, natomiast Mia cieszy się jak tylko może z nowej pracy i kocha to co lubi. Jest zawodową wiolonczelistką, gra koncerty. Oboje nie przypuszczali, że los da im drugą szansę. Pozwoli, aby bieg wydarzeń można było jeszcze odwrócić.

Lektura wywarła na mnie duże wrażenie pod względem edytorskim, wydaje się być czysta od błędów. Wszystko jest jak być powinno, począwszy od treści a kończąc na okładce. Jest ona śliczna, przyciąga uwagę. Jest w podobnym charakterze jak w pierwszej części. Z jednej strony minimalistyczna a z drugiej pełna kolorów i z przekazem.

Spodobał mi się styl autorki. Z przyjemnością sięgnę po następne jej powieści. Lektura otula nas jak ciepły koc w zimie. Daje tyle ciepła, co niejeden przyjaciel. Momentami  wzrusza, chwilami przynosi dawkę śmiechu. Polecam.

  PS. Z utęsknieniem czekam na ekranizacje.

Ocena: 8/10