[Recenzja książki] Gayle Forman - " Zostań, jeśli kochasz"

Autor: Gayle Forman

Tłumaczenie: Hanna Pasierska

Tytuł: Zostań, jeśli kochasz

Tytuł oryg.: If I stay

Gatunek: literatura młodzieżowa

Wydawnictwo: Nasza księgarnia

Ilość stron: 246

Data premiery: 10 września 2014 r.

Opis: Światowy bestseller przetłumaczony na ponad trzydzieści języków, na którego podstawie powstał wzruszający film z Chloë Grace Moretz i Jamiem Blackleyem w rolach głównych.

Mia straciła wszystko. Czy miłość pokona śmierć?

Po tragicznym wypadku, w którym zginęli jej najbliżsi, Mia trwa w stanie dziwnego zawieszenia. Musi podjąć decyzję, czy walczyć o odzyskanie przytomności, czy też poddać się i umrzeć. Próbując rozstrzygnąć ten dylemat, wspomina dotychczasowe życie.

[Lubimyczytac.pl]

Zastanawiałaś(eś) się kiedyś, co by było, jeśli zostałoby ci odebrane coś ważnego? Nie jest łatwo pogodzić się ze stratą, a już na pewno, kiedy odchodzi bliska osoba. Bijemy się z myślami, zastanawiamy się czy to nie nasza wina, że jej już nie ma. Jest pewien cytat, który doskonale ilustruje moje słowa: „Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą”.

Przemyślenia nad dotychczasowym życiem snuła bohaterka „Zostań, jeśli kochasz” – Mia. Jest młodą osobą, utalentowaną muzycznie. Chce pójść na przesłuchanie do wyższej szkoły muzycznej. Ma kochających rodziców i młodszego brata. Jej ojciec jest muzykiem, w młodości miał swój zespół. Dziewczyna od dziecka uwielbiała grać na wiolonczeli. Podczas jednej z prób, przygląda jej się pewien chłopak – Adam. Wkrótce zostają parą. Jak to w związkach bywa, mieli lepsze i gorsze dni, a co najważniejsze – do końca byli razem.

       Fabuła jest dobra, całkiem przemyślana, autorka tworzyła ją konsekwentnie. Dla mnie jest to wielki plus. Wątki są rozbudowane, niczego im nie brakuje, nie było nudnych momentów, od początku do końca lektura  mi się podobała. Dodatkowym atutem jest zastosowanie w powieści retrospekcji – pojawiły się wątki teraźniejsze oraz te z przeszłości. Użycie tego, było bardzo udanym zabiegiem. 
        Wspomnienia odgrywają tu bardzo ważną rolę dla bohaterki. Dzięki nim zadecyduje w jaki sposób jej los się potoczy. Istotne jest to, że nie jest z tym wszystkim sama. Wokół niej są ludzie, którzy ją kochają – rodzina, przyjaciele i… on.

Książka porusza bardzo ważne kwestie egzystencji. Historia Mii jest smutna, w bardzo krótkim czasie dzieje się mnóstwo rzeczy. Kiedy czytałam książkę, momentami czułam, że za chwilę mogę się rozpłakać.

Bardzo polubiłam Mię za jej indywidualność, sposób bycia i pasję.  Kochała swoje życie i ludzi, którzy ją otaczali. Nie uważam, że jest tu za mało bohaterów. Każdy z nich ma przemyślaną rolę. 
Kiedy Mia wraz z rodziną ulega wypadkowi, w szpitalu czuwają jej najbliżsi – przyjaciółka, Adam, dziadkowie. Jako jedyna przeżyła wypadek, leży w szpitalu. Musi podjąć ważną decyzję.

         Nie mam nic do stylu, jakim posługuje się autorka, powiedziałabym nawet, że przypadł mi do gustu. Nie zauważyłam błędów czy niedociągnięć. W tekście było sporo dialogów, dodawały fajnego klimatu książce, bardzo fajnie wkomponowały  się w treść całej powieści.

Podsumowując. Książka bardzo mi się podobała. Nie mam jej nic do zarzucenia, wszystko było jak być powinno. Na podstawie książki powstał film, który również bardzo lubię. Zauważyłam jedną różnicę pomiędzy nimi. W książce jest opis, że Mia była na obozie muzycznym, natomiast w filmie, jak dobrze pamiętam, nie było czegoś takiego. Nie przeszkadzało mi to, bo w sumie wiadomo, że film nie oddaje w całości książki.

Polecam ją bardzo serdecznie.  Takiego typu historie lubię czytać wieczorem, tak „do poduszki”.

Ocena: 9/10

Strefa dobrych cytatów:

Jeśli zostaniesz zrobię dla ciebie wszystko... Jeżeli każesz odejść, odejdę...
Mogę cię stracić w taki sposób, jeśli nie stracę cię dzisiaj. 
Pozwolę ci odejść. Jeśli zostaniesz.

Ludzie wierzą w to, w co chcą wierzyć.