[Recenzja książki] Lisa Gardner - "Dom dla lalek"

Autor: Lisa Gardner

Tłumacz: Daria Kuczyńska-Szymala

Tytuł: Dom dla lalek

Tytuł oryg.: Crash and Burn

Tom: 3

Cykl:  Tessa Leoni

Gatunek: Thriller, sensacja, kryminał

Wydawnictwo: Sonia Draga

Data wydania: 14 czerwca 2017

Ilość stron: 368 stron

Opis: „Nazywam się Nicky Frank. Choć… raczej się tak nie nazywam”.

Nicole Frank nie powinna była przeżyć wypadku samochodowego, a co dopiero wspiąć się nocą ranna na stromy, błotnisty jar. Nie w ciemnościach, nie w deszczu, nie z odniesionymi obrażeniami. Ale jedna myśl pozwala jej zwalczyć wszelkie przeciwności i znaleźć pomoc: Vero.

„Szukam małej dziewczynki. Muszę ją uratować. Tylko że… ona raczej nie istnieje”.

Sierżant Wyatt Foster jest sfrustrowany, gdy nawet policyjny pies tropiący nie jest w stanie znaleźć śladów tajemniczego zaginionego dziecka – dopóki nie pojawia się ze swoimi szokującymi rewelacjami mąż Nicky, Thomas. Nicole Frank doznała kilku urazów mózgu, więc policjanci nie powinni ufać jej słowom.

„Dom dla lalek” jest następną książką Lisy Gardner, którą przeczytałam.  Po raz kolejny się nie zawiodłam. Autorka dobrze wie, jak zamieszać. Wprowadza sporo wątków rodzinnych, kryminalnych, takich, które dotyczą przeszłości, sprawia, że nic już nie jest pewne. Tak jest i tym razem. Masz uknutą teorię i trach! Nowe zdarzenie, które wszystko zmienia.

      Cała historia  zaczyna się od tragicznego wypadku. Brała w nim udział Nicole  Frank oraz dziewczynka imieniem Vero. Tylko, że nikt poza kobietą jej nie widział. Rozpoczyna się śledztwo. Funkcjonariusze nie mają pewności, co do skuteczności ich poszukiwań, bo jak można szukać czegoś, czego prawdopodobnie nie ma.  Ale jaka jest prawda, musicie się sami przekonać.  

       Główna bohaterka Nicole miała  nieciekawą przeszłość. Zdarzyło się jej wiele przykrych rzeczy, które odbiły się na teraźniejszości. Mam mieszane uczucia co do tej kobiety. Za wszelką cenę chce pokazać, jak miała ciężko i co jej się złego przydarzyło. Próbuje zatuszować coś, czego nie da się ukryć, a najgorsze w tym wszystkim jest to, że wciąga  w swoje intrygi innych. Pierwszą z tych osób jest jej mąż, Thomas.

Jest to taki typ człowieka, którego do końca nie pojmuję. Ma dwa oblicza. Swoje postępowanie dopasowuje do otoczenia, w którym obecnie się znajduje. Celowo zeznaje na policji w taki sposób, żeby nie ukazać całej prawdy. Sprawia, że śledztwo zmienia tor. Nie jest taki święty za jakiego się podaje. Przez całą książkę był spokojny, ale najbardziej zaskoczył mnie pod sam koniec. W tym momencie sprawdziło się powiedzenie: „nie chwal dnia przed zachodem słońca”. Moja rada: bądźcie czujni, nie dajcie się zwieść temu, czego on tak usilnie chce dowieść.

Jest jeszcze jedna z ważna postać. Tajemnicza Vero, dziewczynka z wypadku. Nicole usilnie próbowała dowieść tego, że były razem podczas wypadku. Dla mnie cała książka była zagadką, w związku z istnieniem dziewczynki. Dopiero na koniec ten wątek powrócił i wywrócił wszystko do góry nogami.

Jak można się domyślić fabuła mi się podobała. Jedyne co mi się nie podobało to zbyt długi opis na początku książki, ale z biegiem akcji zrozumiałam, że tak należało zrobić. A wszystko po to, aby dobrze wprowadzić czytelnika w klimat powieści Lisy Gardner.  Później zrobiło się nieco ciszej, ale nie przeszkadzało mi to, ponieważ znam twórczość tej autorki i wiem, że to celowe. Charakterystycznym elementem jej powieści jest wprowadzenie wielu wątków, mniej bądź bardziej rozwiniętych. Z niewinnego wypadku narodził się tak wielki chaos, że jeszcze bardziej chciałam przeczytać tę książkę. Im dalej śledztwo brnęło, tym więcej rzeczy wychodziło na jaw. Chociażby to, że wypadek Nicole nie był jej pierwszym.

Podsumowując. Chyba do znudzenia będę powtarzać, że bardzo lubię twórczość Lisy Gardner. Podczas lektury utrzymuje czytelnikiem stały kontakt. Kolejna sprawa, nowi ludzie, nowa historia, a autorka wciąż ta sama. Polecam serdecznie.

Ocena: 8/10

Za możliwość przeczytania dziękuję wydawnictwu: